Het bus systeem in Suriname

Ik heb er geloof ik nooit wat verteld over hoe de bussen hier werken in Suriname. Waarschijnlijk omdat ik er niet van onder de indruk was zoals de meeste stagiaires omdat ik het al kende van de vorige keer dat ik hier was. Maar ik bedacht me vanochtend (ik zat in de bus..) dat ik de bussen toch wel even moet melden. Het is namelijk zo dat ik respect heb voor de buschauffeurs.
Even om het plaatje compleet te maken. Men kent hier niet echt bushaltes. Hoewel ik wel steeds vaker een bordje met halte tegen kom en laatst zag ik bij zo’n paal met verlopen geel bordje HALTE een verroeste stoel en een scheef getimmerde houten bank staan.

Maar voor als nog ga je langs een (drukke) weg staan en steek je je hand op als ene bus langs komt. En die moet je altijd hebben want alle bussen gaan dezelfde kant op. Ze eindigen allemaal in het centrum. De bussen hebben hier geen nummer maar afkortingen van de plaatsen waar ze tussen rijden. Bijvoorbeeld ik moet de PG hebben. Paramaribo - Geijersvlijt.
Oh wacht even sommige hebben wel nummers ,want naar mijn stage moet ik de 9 hebben. Dus dan loop ik van huis naar dichtstbijzijnde drukke straat en daar pak de PG, als ik naar een andere drukke straat ga pak ik die natuurlijk niet want die rijd daar dan niet. (lekker duidelijk he) en dan stap ik uit in het centrum (eind halte) en loop zo’n tien minuten naar de markt en daar vertrekt de 9. Als ik geluk heb dan rijdt ie binnen 5 minuten weg. Maar als ie nog niet vol zit wacht de chauffeur rustig totdat zijn bus gevuld is. Ze wachten geloof ik maximaal een half uur en dan rijden ze uiteindelijk ook. En als je uitstapt geef je de chauffeur 1 SRD. Of je geeft je geld door naar voren en dan komt het ook bij de chauffeur. Ha kun je je dat voorstellen als we zo’n regeling in NL zouden hebben?? De chauffeur krijgt nooit het geld en jij ziet je wisselgeld ook niet meer terug!
Maar wat ik het mooiste vind is dat de chauffeurs moeite voor je doen. Ik loop bijna elke ochtend naar het dichtbij zijnde internet café, wat aan de Tourtonne laan ligt (en in die straat rijden dus ook bussen) en als er bijna bij die straat ben gekomen begin een bus al langzamer te rijden. Ze draaien, keren komen terug rijden en dat alles om mij op te pikken. Vorige week zat ik in een bus die een halve straat achteruit reed en toen een klein zijweggetje in ging om daar een oude man op te pikken, ik zeg RESPECT. Heel goed en aardig.
Maar voor een persoon die moeilijk nee kan zeggen en het zielig vind om nee te zeggen na dat ze al die moeite hebben gemaakt is het best hinderlijk. Aangezien ik helemaal niet met de bus mee moet maar gewoon naar het internet café.
Gelukkig leer ik hier steeds meer egoïstisch te zijn en daarbij leer ik dus ook nee zeggen anders was ik al lang een keer ingestapt gewoon omdat ik het zielig vind om net in te stappen. Ja het leven kan moeilijk zijn voor bescheiden mensen.
De eerste keren dat ik met de bus reisde vond ik het ook altijd moeilijk om uit te stappen. Nu ik weet dat je moet op staan, betalen en dan naar de deur lopen en dan naar buiten stappen. Maar het om zover te komen om op het knopje te drukken, dan moet de chauffeur weer stoppen terwijl ie net al was gestopt (Surinamers zijn wat dat betreft erg lui, als je er uit wil druk je op het belletje en dan stap je uit, maar als jou eindstation twee meter verder ligt stap je echt niet uit hoor dan laat je de chauffeur weer gas geven verder rijden en na 2 seconde druk jij op het belletje) en dan komt het ergste (in mijn ogen) iedereen moet opstaan voor mij! En dat vind ik zo vervelend. Want er is geen gangpad zoals wij die kennen nee de bussen hier zijn een stuk kleiner maar er kunnen meer mensen in. Aan beide zijkanten kan men zitten en tussen weerzijde zijn klapstoeltjes dus als je achterin zit moeten er sowieso vijf mensen voor jou opstaan, hun tas pakken, stoeltje in klappen misschien zelfs daadwerkelijk naar buiten gaan en dan sta jij pas buiten.. Ik ben andere dan zo tot last (vind ik dat ik blijf zitten totdat iemand anders belt en dan stap ik ook uit of beter nog ik wacht totdat de bus bij de eindhalte is en dan moet iedereen uitstappen en dus ben ik niemand tot last! Ja zulke dingen zorgen er voor dat ik liever niet met de bus ga.. En voortaan als ik ’s ochtens naar de Tourtonne laan loop kijk ik naar de grond zodat ik niet per ongeluk de blik vang van een buschauffeur die ik dan valse hoop geef om weer 1 SRD te verdienen…