Zelfmoord

Ik ben eerder naar huis gegaan omdat ik knallende koppijn heb. Een van mn kinderen (een jongen van 20) zijn broer heeft zelfmoord proberen te plegen. Hij ligt in het ziekenhuis maar is er heel slecht aan toe.Ik hoorde iets dat de broer van die jongen medcijnen had gedronken, ik vond het een raar verhaal maar begreep wel dat er iets mis moest zijn. Met medicijnen drinken bedoelde ze dus hij heeft gif in genomen. Bizar hoeveel zelfmoordpogingen er zijn de cultuur van mijn kinderen. En beangstigend hoeveel van mijn kinderen weten hoe je het beste zelfmoord kunt plegen. Ze konden mij ook precies uitleggen welk gif die broer gedronken had (een soort landbouw,verdelgingsmiddel waarvan ik de naam niet kan onthouden mijn kinderen dus wel. De jongen heb ik als een brok ellende aangetroffen in zijn kamer en we hebben hem met twee vrienden en een van de moeders op en taxi gezet naar Nickirie waar de jongen vandaan komt. Ik ben blij dat ik er bij was zodat ik d etaxi kon betalen want anders had ie met de bus gemoeten en dat wil je echt niet op zo'n moment.Ik hoop maar dat ie er op tijd is.
Ik heb er daarna wat over gesproken met mijn kinderen en eentje vertelde me dat zijn vader, zijn andere broer en neefje ook al zelfmoord hadden gepleegd op dezelfde manier (en succesvol helaas). Ik vind het zo bizar dat het in een gezin zoveel leed moet zijn. Tevens vind ik het zorgwekkend hoeveel zelfmoorden er wel niet gepleegd worden, van al mijn kinderen heef iedereen wel een familielid die zelfmoord heeft gepleegd. Ik heb een paar maanden geleden ook hele gesprekken gevoerd met een van mn jongens die dacht dat het beter was als hij zijn leven terug zou geven aan god.
Ook een meisje vertelde me net dat ze dacht dat de andere geesten (van de vader,broer en neef) aan de jongen hadden getrokken en dat ie daarom medicijn had genomen. Ik zei dat ik het niet wist maar dat ik wel wist dat zelfmoord plegen niet de beste oplossing is. ''ja weet ik juf,, zei ze want zij had zelf ook al een keer een fles pinol (schoonmaak middel) opgedronken.
Ik vind het moeilijk om te zien dat deze kinderen zoveel met zelfmoord geconfronteerd worden. Ik vind het raar dat het ook zoveel voorkomt binnen in deze cultuur. Waarom? Is het genetisch bepaald of zo?? Ik bedoel ik heb ook mijn donkere periode gekent en ik hoopte vurig om rust en dacht dat ik die zou vinden als ik er een einde aan zou maken maar gelukkig werd er tijdig ingegrepen en kwam ik zelf ook tot het besef dat dit de oplossing niet is. Ik had ergens laatst gelezen dat men dacht dat zolang de persoon hardop zei dat hij zelfmoord zou plegen die persoon het niet zou doen. Ik blijf dus maar praten met mijn kinderen. Hardop