hallo daar ben ik weer

Ik kreeg hier en daar al commentaar omdat ik al zolang niks geplaatst heb op mijn site. Maar ik beleef niks nieuws zei ik tegen m’n moeder. Maar je kunt toch ook gewoon even zeggen hoe het met je gaat? Uh ja daar heeft ze gelijk in. Dus hier dan een berichtje hoe het met me gaat.
Terwijl ik dit schrijf lig ik op de bank, ben net thuis van stage en geniet van de zeldzame momenten dat ik alleen thuis ben. Heerlijk. Lekker Surinaamse muziek op, ik hoorde bij de winkel een liedje die ik al een tijdje graag wou hebbe , ik heb een hele cd gekocht voor 1 liedje maar er blijken meerder lekkere pukoe’s op te staan. Dus ben helemaal blij met deze cd! En dat voor maar 8 SRD! 2,30 euro voor een cdtje 

Ik ben nu al dik een week ziek. Vorige week begon het eerst met rugpijn, ik kon niet normaal lopen zitten en lachen oh! dat deed pijn! Een dag thuis gebleven, de volgende dag ga ik naar stage en daar loop ik een griep op dus lag het hele weekend gevloerd. En nu nog steeds voel ik me grieperig. Ik ga overdag naar stage maar verder blijf ik thuis. Gisteren ben ik tegen het advies van mijn ouders in toch even gaan sporten , het was wel even lekker maar knallende koppijn daarna. Ben het beu, ga er maar een antibiotica kuurtje tegen aan gooien denk ik.

Zo genoeg geklaag. Verder gaat het goed met me hoor. Ik geniet nog steeds van dit land en van mijn kinderen. Op stage gaat het redelijk, ik zit nu een beetje tegen het is-dit-alles gevoel aan. Ik vergeet af en toe waarom ik er ook al weer ben. Dan moet ik weer even mijn leerdoelen en competenties doornemen deze goed voor ogen houden en knallen! Voor een verslag die we moesten maken heb ik een acht gekregen dus dat is relaxed (heb het twee weken te laat ingeleverd, zal ik het ooit leren???,ik begin altijd zo goed, volle moed en op tijd maar na een tijdje zakt de motivatie en dan uiteindelijk lever ik het dus weer te laat in). Mijn praktijkbegeleider (dus mijn begeleider vanuit het kindertehuis) moet alleen dat verslag ook nog nakijken en volgens mij kan dat nog wel even duren… Ach ik heb geen haast.
Morgen hebben we op stage en jhag (hoe schrijf je het? Geen idee) in ieder geval een kerkdienst. Er liepen al een paar dagen bouwvakkers in de weer en nu zag ik het resultaat , we hebben even in een privé tempel erbij gekregen hahaha. Morgen, heeeeeeel vroeg, ga ik dus netjes drie á vier uur stil zitten en luisteren en kijken naar dingen,rituelen die ik niet versta of begrijp. Ben het al wel een beetje gewend. Als ik maar niet weer die ranzige melk hoef te drinken..
Een paar weken geleden waren we bij een familie thuis om de verjaardag van het zoontje te vieren en die vader dwong me om die vieze zoetige melk te drinken! Nou ja zeg ik ben toch geen hindoe! Ik respecteer alle godsdiensten en hun daarbij horende rituelen en zo maar dan hoef ik er toch nog niet verplicht aan mee te doen! Ik was echt een beetje gepikeerd. Nou ja niet echt natuurlijk maar ik vind die melk echt heel vies! Die vader had het trouwens helemaal op mij gemunt want toen ze gingen dansen en ik uit mijn stoel werd getrokken om mee te dansen mocht ik daarna de dansvloer (lees zandbak en het had net geregend dus modder bak) niet meer verlaten. Elke keer als ik ook maar richting mijn stoel keek kwam die man op me af om met me te dansen zodat ik geen kant op kon.
Ik moet altijd lachen om die mannen op zo’n feest. Zo als ik wel eens eerder heb verteld is het heel gewoon als je iets te vieren hebt (verjaardag, zilveren bruiloft etc.) dat je dan een kindertehuis uitnodigt. De kinderen krijgen eten drinken, soms worden er spelletjes gedaan maar altijd wordt er (voor mij veels te harde) muziek gedraaid en gedanst. De hele familie en vrienden helpen dan mee. Negen van de tien keer probeert een of meer van die mannen daar mijn adres te krijgen of op z’n minst mijn telefoonnummer. En ik probeer er altijd zo beleefd mogelijk (tja je bent toch te gast) onder uit te komen. Een keer had ik echt een opdringerig typje en toen heb ik gewoon gezegd je krijgt mijn nummer niet en nu op houden (go ruby go ruby). Ze doen ook altijd hun uiterste best om me van enige vorm van luxe te voorzien. Een kussen voor mijn stoel, ijs in mijn drinken en soms zelfs bestek voor mij roti. Mooi om te zien, ik kan erg om lachen.
Vandaag liep ik trouwens met een van mijn kinderen naar Roopram (heerlijke roti’s! er zit er ook een in R’dam heb ik begrepen) want ze had een voldoende gehaald en dan zou ze iets lekker krijgen (pedagogisch verantwoord bezig ja haha). Gezellig kletsend liepen we daarna toe,eten en daarna nog even naar de winkel en dan (zo langzaam mogelijk want oh wat willen die kinderen graag op straat blijven en zo lang mogelijk weg blijven van het kindertehuis,logisch ook) terug naar het kindertehuis. Daar bijna aangekomen zegt het meisje tegen mij: “Juf ik heb geteld het zijn er nu twintig.” Ik zeg : ‘Twintig wat?” “Twintig mannen hebben naar u gefloten, gezwaaid of wat geroepen” Ik begin kei hard te lachen. En terwijl ik dat doe , roept een man naar me dat ie me een lekker ding vindt en dan roept ie nog iets harder I love you, I want to be your boyfriend.” En dat is eenentwintig zei ze droog. We hebben zo gelachen.
Nu ga ik even op bed liggen, mijn hoofd knalt weer uit elkaar. Oh ik heb trouwen carnaval cd’s en foto’s opgestuurd gekregen van mijn moeder, zo leuk!! Ik draai al dagen nu die muziek, ik geloof niet dat El en Leen dat erg waarderen maar ik ben er erg blij mee! Oei wat ga ik dat missen dit jaar! Toch maar even over komen?? Ik ben nu toch best alleen , het is echt nationale ouder maand, van zo’n beetje elke stagiaire komt de ouders nu. Oh nu klink ik heel zielig maar mijn ouders komen ook!! Jeuh! Ik ben er zo blij mee. Ze komen in april voor twee weekjes! Helaas moet ik ze dan wel delen met oma maar ja ;)
De 16de ga ik trouwens weer naar Danta bai (binnenland), het wordt nu officieel geopend en dan komt de kapitein van de naastliggende dorp langs en zo. Heel leuk, een groot feest!
Nu ga ik echt even op bed liggen
HOUDOE