Heerlijke vrijdag

Een paar weken gelden had ik mezelf getrakteerd op ene dagje vrij. Het was vrijdag, het zonnetje scheen en ik ging lekker met de bus de stad in. Even gewinkelt, cadeaus voor mensen gekocht en mezelf verwent met een paar nieuwe (lekker nep Gucci) schoenen (oké eerlijk is eerlijk en bijbehorende tas die uiteindelijk helemaal niet zo bijbehorend was want de tas is een nep Chanel..). Ik stak de straat over en de chauffeur in de auto gaf me keurig voorrang, op zich niet zo heel bijzonder mannelijke bestuurders zijn nu eenmaal vaker geneigd een vrouw voorrang te geven. Ik bedankte netjes maar de auto reed niet door het bleek Bryan te zijn en hij parkeerde zijn auto om even een praatje te maken. Hij moest nog wat boodschappen doen en ik ging gezellig mee geweest. (ook zo iets fijns van Suriname, je hebt geen haast en dus kun je ,als je een bekende tegen komt , even stoppen, de auto aan de kant zetten en kletsen) Daarna hebben we nog even geluncht (heerlijk slecht een pizza gegeten) Bryan moest weer verder en ik werd weer netjes in de stad afgezet.
Ik ben toen naar Wiwirie tours gegaan (van Eva en Blad) en daar trof ik een stel hard werkende mensen. Ik showde mijn foute nieuwe schoenen (onder druk van Eva zij moest perse weten wat ik gekocht had) en de dames (Belinda,werkzaam bij Wiwirie en Eva) moesten ze natuurlijk ook even aan proberen.(veel gelach want hoe kan ik nu toch op zulke hakken lopen het lukte hun in ieder geval amper) Toen legde Eva en ik onze wilde plannen voor de wandelmars (in de paasvakantie) voor aan de mannen van Wiwirie (onze wilde plannen werden bruut de grond ingestampt door het feit dat we hard werden uitgelachen, Eva en ik willen namelijk mee doen met een soort avond vierdaagse. En het leek ons een geweldig plan om dan reclame te maken voor Wiwirie en dan samen te lopen met alle werknemers, nou dat zagen ze toch echt niet zitten , Eva en ik moesten maar met z’n tweeën in een Wiwirie shirt gaan lopen en dat zagen wij weer niet zitten dus gaan we nu meelopen met een ander groot Surinaams bedrijf. Het is van 11 tot 14 april en het moet een grote happening zijn hier..ik ben benieuwd..)
Enfin het was kwart voor vijf en ik kreeg het op mijn heupen. “Kom, het is borreltijd we gaan naar het café hier tegen over en we gaan BORRELEN!” Ik werd een beetje vreemd aangekeken door zo’n beetje iedereen. Ik heb een kwartier lang betogen gehouden waarom we moesten gaan en na een flink staaltje goed-overhaal-werk ( ,,ik trakteer!”) heb ik Simon, Eva, John, Tjerk, Ralf en Manu mee gekregen naar de kroeg. Buiten zaten aal een stel Surinamer op het terras en we moesten gezellig aan schuiven. Ik haalde twee djogo’s en vijf zakken nootjes en bij het zien van al deze gezellige mensen en het proeven van mijn eerste slok koud Parbo biri (dat na biri!) was ik intens gelukkig. Een stukje Breda’se gezelligheid in Suriname. Gewoon even niets moeten behalve genieten. Mijn dag kon niet meer stuk!